Mede-groenliefhebber en buurtgenoot Herman Haverkort nam deze week afscheid als docent bij de HBO-V opleiding van de Hanzehogeschool. Hij mag met pensioen.
Hij vroeg mij om ter ere van zijn afscheid met behulp van mijn foto’s mee te doen met een laatste les in 'kijken'. Een inzoomende blik op zorg en de natuur. Een goede combi naar onze mening.
Herman doceert o.a. het vak ethiek in gezondheidszorg. Net voor het ophangen van de foto's laat hij me de enorme collegezaal zien waar hij deze lessen geeft. In de opleiding tot verpleegkundige (en daarna) is zaak om de mens áchter de handelingen te blijven zien. Zoals hij zelf zegt: "Kijk voorbij de steunkous."
Na de collegezaal lopen we de trap af langs een gemeenschappelijke hal met door de hoge ramen veel lichtinval. De opleiding wordt gegeven in een prachtig gebouw. Midden in de hal staat een metershoge eyecatcher: één enkele boom geplant in een bak vol hydrokorrels.
Herman vraagt me wat ik van de boom vind.
Af en toe nam hij groepjes studenten mee naar deze boom. Sommige zagen hem op dat moment voor het eerst, anderen vroegen zich stilletjes af waarom ze de blaadjes in godsnaam beter moeten gaan bekijken, een enkeling verzette z'n huiswerkgedachten en keek actief mee naar het groengekleurde decoratiestuk voor hun.
Herman schreef een paar teksten passend bij de foto's en ook de boom werd hierin genoemd.
"De groene boom in de grote hal heeft wieltjes. Hij is voor de zoveelste keer voor een presentatie naar de hoek gereden."
De boom ziet er inderdaad best eenzaam uit.
Zonder enige kans op contact met andere boomwortels of symbiose met een nieuwe schimmel dat even komt aanwaaien. Hij heeft dan wel geen steunkous aan, toch zag ook ik, de boom ineens in een heel ander daglicht.
Geniet van je pensioen, Herman! Geweldig dat we dit samen op deze manier konden doen.
